ORGANIZATORZY:
Fundacja „Maximum”, Fundacja Dom Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie
Kierownik Projektu: dr Dariusz Piotr KLIMCZAK (PRINCE2), Fundacja „Maximum”
Współpraca: Krzysztof PUŁCZYŃSKI
Przewodniczący Komitetu Sterującego: płk Andrzej GRABOWSKI
Autor asamblaży i instalacji: Dario Pietro-Santis
Kurator Wystawy: prof. dr hab. Marian STĘPAK (ASP)
Konsultacje reżyserskie: Małgorzata BIAŁEK-JAKSCH
PR, foto, dźwięk: Filip CZAJA
Gościnnie:
Poetessa Professoressa Alicja ZEMANEK (Wyspiański na Plantach)
Primadonna-Poetessa Barbara ZAJĄCZKOWSKA (Ballada o stringach, Erotyk dla wiolonczelisty)
Aria Carmen i „Lalki” z opery Opowieści Hoffmana Offenbacha: Iwona KARCZ-WOJNAROWSKA
Siurpryza: Primadancerina Katarzyna BATKO (Milonga)
Gość Specjalny ze Lwowa: Georg GNATKOWSKI (Tango Serce)
Odczyt: „Opera – Teatr ogromny – Wyspiański” – dr Dariusz Piotr KLIMCZAK ZLP

zapraszają na niezwykła wystawę: "PRIMADONNA I ŚWIĘTA"

KONCEPCJA WYSTAWY:
Organizatorzy Fundacja „Maximum” i Fundacja Dom Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie oraz Małopolski Salon Sztuk zapraszają do Szafirowej Pracowni Stanisława Wyspiańskiego na niezwykłą wystawę „Primadonna & Święta” nawiązującą do starożytnej koncepcji Świętej Ladacznicy oraz idei wybitnego teoretyka i praktyka teatru, założyciela „Teatru Laboratorium” Jerzego Grotowskiego, który podzielił aktorów na świętych i ladacznice.
Ów archetypowy obraz kobiety, która osiągnęła głęboką unię z wewnętrzną boginią miłości zostanie zobrazowany w asamblażach i instalacjach artysty Dario Pietro-Santis nawiązujących do operowych postaci Turandot, Tosci, Elisabeth, Halki, Madama Butterfly, Normy, Karmelitanki z dzieł Pucciniego, Wagnera, Moniuszki, Belliniego, Poulenca.
Artysta utożsamia postać sceniczną z emploi Primadonny, na plan pierwszy wysuwając nie głos, tessiturę czy umiejętności wokalne, ale plastyczną i sceniczną wizję roli.
W asamblażach dyskretnie zakamuflowana jest więc aluzja do „żywych i martwych” Primadonn, które swoją sceniczną kreacją przekazały swoiste imago aeternum ( z łac. „wieczny obraz”), który ożywa w specyficznej trójwymiarowej perspektywie oraz zamierzonym kiczu.

Portrety i asamblaże Primadonn wpisują się w nurt sztuki trash-art, nowojorski junk-art czy brut-art, gdyż nierzadko swoją genezę wywodzą ze znalezionych w kostiumeriach, operowych magazynach i zwyczajnie na śmieciach i targowiskach elementów garderoby primadonn (jak: peruki, trzewiki, pończochy, staniki, nuty, dessous, boa, biżuteria) czy teatralnej scenografii.
Artysta, Dario Pietro-Santis, pragnie w ten sposób oddać hołd sztuce solistycznej polskich i światowych Primadonn, uwypuklając ich podwójną rolę nie tylko na scenie, ale i w życiu.

Żyjemy w kulturze, która rozdzieliła ciało i seksualność od Transcendencji i duchowości.
W operowych postaciach scenicznych przechowywane są dawne wzorce z czasów, kiedy seksualność była uświęcona. Owe psychiczne wzorce, a zarazem potężna wewnętrzna energia, dostępne są dla świadomości jako obrazy archetypowe, nie tylko urealniające się w słynnych ariach i leitmotywach, ale właśnie w obrazach, asamblażach, instalacjach. Są one uniwersalne dla ludzi na całym świecie i często nieświadomie dają o sobie znać.
Asamblaże i instalacje „Primadonna & Święta” to właśnie jeden z ważnych archetypów
i wewnętrznych aspektów kobiecości (połączonej ze świętością) oraz wewnętrzne, nierozdzielne połączenie pomiędzy erotyką i duchowością, a zarazem wezwanie do odkrycia w sobie emanacji boskości, wolności, radości, a zwłaszcza żywotności, owego bergsonowskiego élan vital w tych smutnych czasach hiperinflacji, wojny, zarazy i śmierci.

WERNISAŻ: 25 listopada 2022, godz. 19.00