SCENA TAŃCA OF GROTESKA
Teatr Tańca DF

Pod złamanym skrzydłem

Choreografia: Katarzyna Skawińska
Scenografia: Grzegorz Skawiński, Andrzej Górnisiewicz
Kostiumy: Grzegorz Skawiński – projekt, Marta Ornacka – wykonanie
Muzyka: Meredith Monk, Lume Lume
Realizacja nagrań muzycznych: Bartek Chruściński
Tańczą: Katarzyna Badura-Kozak, Katarzyna Drozdowska, Karolina Mika, Magda Śmigasiewicz, Karolina Tomaszkiewicz, Anna Wańtuch, Barbara Wysoczańska

Zapraszamy na kolejną przygodę z tańcem w Teatrze Groteska!


Głosy. Słychać głosy, czasami śpiew, ale też jęki, westchnienia, słowa bez treści. Zatem pojawią się, są już blisko, przybędą odegrać swoją rolę. Ciała są materią tego świata. Przezroczyste, migoczące, rozsiewają światło i mienią się w nim. Takie już są, odegrają i pójdą, a potem wrócą i znowu to samo. Każą na siebie patrzeć w zachwyceniu, dostrzegać szczegóły, wodzić oczami za tą ich obowiązkową gimnastyką. Pewne własnych ruchów, prawdopodobnie dobrze im znanych, rutyna czasu ciągłych powrotów. Zbite w gromadkę, bezgranicznie podporządkowane, podążają za wolą Tej, na której wezwanie przybyły.

W spektaklu spotykają się dwa rodzaje reguł ekspresji. Język właściwy sferze tajemnicy, nieredukowalna abstrakcja oraz spoisty, chronologiczny wątek, teatralizacja postaci. Forma możliwa dzięki abstrakcji sprzyja doznawaniu piękna, mnożąc plamy nastrojów podsyca impresyjność, na której opiera się choreografia, zdobywająca swój ostateczny wyraz jednak dopiero dzięki kalkulacji odruchów, antropomorficznej kronice przypadków. To, co ma się stać powstaje z ciemności. Wyłania się Ona, to dzięki niej zajaśniało, ona ma moc stwarzania, chce opowiadać, pozwala patrzeć. Współpracuje z rytmem w porządkowaniu chaosu, nadaje światu dynamikę, otwiera przed nami scenę, pokaże jak jest.