Zwišzek Radziecki. Póne lata 20-te. Wszechobecna bieda. Pozbawiony pracy i jakichkolwiek życiowych podniet Siemion Siemionowicz Podsiekalnikow zaczyna głono rozmylać o samobójstwie.
Poczštkowy strach, jaki ta deklaracja budzi w jego najbliższym otoczeniu, sprawia z czasem że Sienia staje się bohaterem masowej wyobrani a coraz więcej osób z jego otoczenia w jego bohaterskiej, samobójczej mierci widzi szansę własnego awansu społecznego i politycznego. W wiecie, w którym nie ma nic nawet mierć nie powinnam pójć na marne, nawet umrzeć nie można ot tak, po prostu.
Piotr Sieklucki przenosi bohaterów Erdmana w rzeczywistoć poza czasem, znajdujemy się na wielkiej, suto zakrapianej uczcie, gdzie wypity alkohol pozwala na chwilę zapomnieć o opresyjnoci otaczajšcego wiata; gdy w wiecie, w którym nadmiar jest grzechem przekroczysz granice tego, co dozwolone, możesz nie tylko zadeklarować chęć popełnienia samobójstwa, ale nawet zadzwonić na Kreml. I to od razu do Tego Najważniejszego, żeby powiedzieć mu, co o tym wszystkim mylisz.
Reżyseria: Piotr Sieklucki
Scenografia: Łukasz Błażejewski
Muzyka: Paweł Harańczyk
Asystent/manager spektaklu: Ksenia Dementieva
Obsada:
Edward Linde-Lubaszenko,
Tomasz Schimscheiner,
Martyna Krzysztofik,
Urszula Kiebzak,
Marta Saciuk-Sędzielarz,
Maciej Ferlak,
Piotr Sieklucki
|