Wystawa prezentuje oryginalną, pełną barw i ekspresji sztukę wywodzącą się ze wschodniej Afryki. Niepowtarzalny styl wziął swoją nazwę od nazwiska Edwarda Saidi Tingatingi, Tanzańczyka, który tworzył na przełomie lat 60. i 70. XX w. E.S. Tingatinga wywarł ogromny wpływ nie tylko na współczesne malarstwo swojego kraju, ale również na upowszechnienie i ocenę posttradycyjnej afrykańskiej twórczości plastycznej. Jego styl zainspirował wielu naśladowców, którzy wpierw wiernie kopiowali prace Tingatingi, później zaś tworzyli własne kompozycje.

Malarstwo tingatinga cechuje się ciekawą, wewnętrzną różnorodnością, jednak pewne cechy pozostają niezmienne w jego czterdziestoletniej historii. Są to przede wszystkim nieskrępowana wyobraźnia, prostota i naturalna, a nawet naiwna szczerość artystycznej wypowiedzi. Przedstawiane w tym stylu zwierzęta, ludzie i zdarzenia nabierają nowej jakości, porównywanej często do wizji świata „oczami dziecka”. Naiwność jest tu jednak świadomym zabiegiem, podobnie jak ekspresja i wielobarwna kolorystyka. Równie świadome jest wyjście naprzeciw oczekiwaniom widza i zaspokajanie gustów jak najszerszej rzeszy odbiorców. Obrazy powstawały i wciąż są malowane z myślą o tym, że mają się podobać zarówno miejscowym, jak i turystom oraz kolekcjonerom zainteresowanym afrykańską sztuką. Można powiedzieć, że współczesne tingatinga jest lustrem, w którym odbija się zróżnicowana osobowość afrykańskiego twórcy, który w sposób radosny, czasem prześmiewczy i krytyczny, prezentuje świat widziany z perspektywy ulicy.

Obecnie głównymi ośrodkami szkół tingatinga są Dar es Salaam, Arusha oraz Zanzibar. Inspirująca historia i ewolucja stylu stworzyła fenomen na skalę światową. Z artystycznego warsztatu pod baobabem, rodzinnej inicjatywy Tingatingi, jego twórczość przekształciła się w odrębny i rozpoznawalny trend współczesnego malarstwa Tanzanii, tak chętnie eksportowany do Europy, Stanów Zjednoczonych czy Japonii.

Prezentowane na wystawie obrazy tingatinga pochodzą ze zbiorów Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie oraz prywatnej kolekcji państwa Ewy i Eugeniusza Rzewuskich. Właśnie dr Eugeniusz Rzewuski, afrykanista, dyplomata, od lat 70. XX w. specjalista w zakresie społeczeństw Afryki Wschodniej, zwłaszcza zaś kultury i języka suahili, zapoznał polskich odbiorców z dziełami tingatinga. W latach 1995-1999, pełniąc funkcję chargé d’affaires w Tanzanii, miał sposobność bliższego poznania artystów szkoły tingatinga. Z tego też okresu pochodzi największa część kolekcji prezentowanej na wystawie.

Wstęp wolny
Cena katalogu: 4,00zł